Bernard (*) is 29 jaar en is de voorbije 6 jaar in behandeling in het dagcentrum te Antwerpen. Reeds op zijn tiende rookte hij zijn eerste joint. 's Avonds smokkelde hij toen ook al regelmatig een pintje bier mee naar boven om het dan stiekem in het donker op te drinken. Het was zijn manier om tegen de regels te zondigen. Misschien deed hij dit een beetje uit protest, omdat hij niet verder kon gaan in zijn turnen. Daar had hij talent voor.
“Het begon allemaal toen ik 18 was in het uitgaansleven, met hasj, pillen, speed en af en toe coke. Eerst deed ik dat alleen als ik ging dansen. Maar na een tijdje stond ik er niet meer bij stil. Drugs nemen werd iets normaals, zoals eten en drinken." Aan het woord is Peter (een schuilnaam). Op zijn 38-ste besloot hij er definitief mee te stoppen. Die verslaving blijft hem nog steeds achtervolgen, ook al is hij reeds twee jaar clean. Een persoonlijk verhaal zoals opgetekend in de jubileumeditie van Weliswaar van juni 2011.
